Hoe kan software bijdragen aan een duurzamere Rijksoverheid?

English below

Studenten van de Universiteit Leiden doen onderzoek naar duurzaamheid bij de afdelingen bedrijfsvoering/inkoop van de overheid. Bij deze duurzaamheidsuitdagingen stellen leerlingen de vraag: “Hoe kan een departement zijn bedrijfsvoering verduurzamen?” Deze week schreven studenten Afra Waldenberger, Nicolas Schilder, Juliette Meijer, Suzan Vellekoop de eerste blog over: de Belastingdienst.

De studenten

De Belastingdienst vroeg aan ons, studenten van de Masteropleiding Governance of Sustainability, mee te denken over duurzame IT door middel van een sustainability challenge. Hierdoor kan De Belastingdienst bijdragen aan de duurzame inkoopstrategie die vastgelegd is in Inkopen met Impact. De IT-systemen zijn geïdentificeerd als een van de gebieden waarin de Rijksoverheid impact hoopt te maken richting 2030 en 2050. Omdat hardware tastbaarder en meetbaarder is, heeft het Rijk al belangrijke stappen gezet om de toeleveringsketen hiervan te vergroenen, en daarmee de voetafdruk te verkleinen. Een voorbeeld hiervan: Categorie IWR zet in op maximale duurzaamheid van ICT | Nieuwsbericht | Denk Doe Duurzaam.

Over software is daarentegen nog veel onbekend. Waar begin je met het meten van de impact van softwarepakketten? Kunnen softwareverkopers bijdragen aan een duurzamere inkoop van IT? En zo ja, welke routes zouden hierin kansrijk zijn? Toen we begonnen aan dit onderzoek, kwamen we er direct achter dat het verschrikkelijk moeilijk is om erachter te komen hoe softwarepakketten worden gemaakt. Zo leerden we uit onderzoek van Cornell University dat alleen al het trainen van een Artificial Intelligence(AI) model evenveel CO2 kan uitstoten als vijf auto’s tijdens hun hele levensduur.

Wat ons echt hielp in het onderzoek was het contact met de grootste softwareleveranciers van het Rijk. Door het afnemen van meerdere interviews kwamen we erachter dat als het gaat om groene energie voor datacenters, elektrische auto’s, of sociale duurzaamheid, de bedrijven al rekening houden met duurzaamheid,. Aan de andere kant merkten we dat klanten van deze bedrijven weinig vragen naar de efficiëntie van het schrijven van code, en de energiezuinigheid van de keuzes in design (zoals AI of minder data-intensieve software). Daarom is er een gebrek aan data hierover, en wordt hier minder werk in gestoken. Daar komt bij dat het steeds goedkoper wordt om data op te slaan, waardoor efficiënt coderen minder belangrijk wordt, en software dus meer grondstoffen en energie kost dan nodig.

We leerden dat RedHat, een van de drie leveranciers, werkt met een energierapportagesysteem. Dit bestaat uit een ingewikkeld netwerk van meettechnieken. Hoewel dit project erg interessant is en vol verrassingen zit, hebben we soms het idee dat het technisch gedeelte van de opdracht beter aansluit bij studenten Computer Science in Delft, of andere IT-opleidingen dan de onze. Omdat het niet onze specialiteit is, hebben we besloten niet te diep in de principes van het coderen te duiken. Wel onderzoeken we de sociale kant van duurzaamheid, zoals omstandigheden op de werkvloer. 

Met dit project willen we een roadmap schetsen waar overheden en experts verder aan kunnen werken. Een van de meer tastbare resultaten is een checklist met duurzame eisen voor nieuw verkregen softwarepakketten, vergelijkbaar met de checklist die het Rijk gebruikt voor hardware. In gesprek met onze opdrachtgevers bij de Belastingdienst kregen we nuttige suggesties en gaven zij aan dat dit resultaat hen zou helpen. 

Afra Waldenberger, Nicolas Schilder, Juliette Meijer, Suzan Vellekoop

How can IT software contribute to a more sustainable Dutch Central Government?

Students from Leiden University conduct research in sustainability in government operations/procurement departments. In these sustainability challenges students ask the question: “How can the government make their operation more sustainable?” This week, students Afra Waldenberger, Nicolas Schilder, Juliette Meijer, Suzan Vellekoop wrote the first blog about: ‘The Dutch Tax Authority’. 

The Sustainability challenge “Contribution of IT vendors to a more sustainable chain for the central government” was commissioned by Dutch Tax Authority to find out how software packages can be made more sustainable under the new ‘Procurement with Impact’ strategy. The IT systems have been identified as one of the areas in which the Dutch Government hopes to make impact towards 2030 and 2050. As hardware was a more tangible and measurable product, significant steps have already been taken to make the hardware supply chain of the Central Government more sustainable and thereby significantly decrease its footprint. See for example: IWR category aims for maximum sustainability in ICT | Nieuwsbericht | Denk Doe Duurzaam.

Software, however was still a sort of black box. Where do we start with measuring the impact of software packages? Can the software vendors contribute to a more sustainable IT procurement plan? And if so, what would be relevant pathways to explore? When starting this research, we immediately found out that it was indeed very hard to find out how a software package is created. We found some interesting general terms, for example a paper from Cornell University, which states that training a single AI model can emit as much as five cars in their lifetime.

What really helped us in our research, was the contact with the biggest software suppliers for the government. Through numerous interviews, we found that, when it comes to green energy for datacentres, electric cars, or social sustainability, the companies are already aware of sustainability. However, we noticed that the efficiency of writing down a certain piece of code, and the energy efficiency of the design choices (such as AI versus less data intensive software), was not commonly asked for by customers, and therefore there is a lack of data and processes to improve this aspect. Furthermore, it is getting cheaper and cheaper to store data, which greatly contributes to coding inefficiencies that make software more resource intensive than it needs to be. 

We did see that RedHat, one of the three vendors, has an energy metric system, which consists of a complicated network of measurement techniques. Although this project is very interesting and full of surprises, sometimes we feel like the technical part would be better suited for computer science students, or other more IT oriented study fields. We have decided not to go too deep into the coding principles, as this is not our expertise. We will however look into social sustainability, such as working conditions. 

With this project, we hope to lay out a good roadmap for the government and appropriate specific experts to further build upon. One tangible outcome at the end of the line will be a checklist with sustainability requirements for newly acquired software packages, just like the government already has for hardware. After talking to our commissioners at the Dutch Tax Authority, we were told that this outcome would help their work and would give helpful suggestions and advice.

Afra Waldenberger, Nicolas Schilder, Juliette Meijer, Suzan Vellekoop

Students Governance of Sustainability